Rijeka pierwotnie była niewielką osadą założoną przez Liburnów. W późniejszym okresie, podczas krwawego najazdu została podbita przez armię celtycką i pod władaniem cesarstwa rzymskiego funkcjonowała pod nazwą Tarsatica. W wyniku częstych ataków przechodziła z rąk do rąk, aby ostatecznie znaleźć się pod panowaniem Habsburgów.
Aby zdynamizować rozwój portu morskiego Rijeki w 1719 roku ogłoszono ją wolnym miastem. Jej gospodarcze znaczenie stale rosło. W 1868 roku miasto zostało oddane Węgrom, co nie tylko nie zahamowało ogólnego rozwoju Rijeki, ale wręcz przeciwnie, przyczyniło się do intensyfikacji postępu gospodarczego.
Obecnie port Rijeki pełni funkcję głównego portu Chorwacji oraz jest istotnym węzłem komunikacyjnym tej części kraju. Ponadto w Rijece funkcjonuje wiele zakładów przemysłowych. Miasto jest również kulturalnym i rozrywkowym centrum Istrii, o czym świadczy chociażby odbywający się na przełomie lutego i marca największy karnawał w Chorwacji.
Pod koniec XX wieku architektura miasta zaczęła stawać się coraz bardziej chaotyczna. Nowe budowle wznoszono wzdłuż linii brzegowej i w kierunku otaczających miasto malowniczych wzgórz. Na szczególną uwagę zasługują XIX-wieczne zabudowania wznoszące się wzdłuż dwóch głównych ulic miasta: Korzo oraz Rivy. Te szerokie aleje biegną w kierunku południowym począwszy od Starego Miasta i emanują specyficznym europejskim charakterem. Bezsprzecznie, najbardziej tętniąca życiem ulicą jest Korzo, wzdłuż której ulokowanych jest wiele kawiarni, sklepów, barów oraz restauracji. To właśnie ona stanowi rozrywkowe serce Rijeki.
Co warto zwiedzić?
1. Kościół Matki Boskiej na Trsacie (Gospa Trsatska) wznosi się na wzgórzu Trsat ulokowanym na przeciwległym brzegu rzeki o nazwie Rjecina, powyżej rynku miejskiego. Aby dotrzeć do sanktuarium Matki Boskiej na Trsacie trzeba wspiąć się po stromych schodach liczących 561 stopni. Kościół oraz klasztor Franciszkanów wzniesiono w miejscu zajmowanym niegdyś przez XII-wieczną świątynię. Fundatorem sanktuarium była rodzina Frankopanów, a jego budowę ukończono w 1453 roku.
Legenda głosi, że obraz, który podziwiać można w ołtarzu głównym został namalowany przez św. Łukasza.
Świątynia odwiedzana była niegdyś głównie przez żeglarzy i rybaków, a zostawiane przez nich wota ulokowane zostały w kaplicy znajdującej się tuż obok krużganków.
W II połowie XIX wieku świątynia została przebudowana, jednakże zostało kilka oryginalnych fragmentów m.in. marmurowy ołtarz główny, zachwycający łuk tęczowy oraz krypty członków rodziny Frankopanów.
ADRES: Frankopanski trg.
